Maleisie

De laatste dagen in Thailand nog even snel geprofiteerd van alle dingen die daar zo goedkoop zijn: 1 uur Thai massage (3,75), knipbeurt (1,50) scheren (1 euro). De laatste avond in het hostel in Ban Phe hadden de gasten die er langere tijd zitten alvast een verjaardagsfeestje voor me georganiseerd, ook al was het 1 week te vroeg. Dit was wel leuk en er was zelfs een taart met kaarsjes.

Van Thailand was het maar 1,5 uur vliegen naar Penang. Omdat Lieke en Tim in augustus naar Maleisie op vakantie gaan zal ik proberen iets gedetailleerder te schrijven. Het vliegveld op Penang is vrij klein en met de bus is het maar een half uur naar Georgetown. Die nacht nog even de Champions League finale gezien, maar door het tijdsverschil van 6 uur, de verlenging en de penalties werd het vrij laat. Georgetown is een mooie stad. Net als alle andere steden is er een Chinatown en little India. In Chinatown vind je de meeste hotels/hostels en velen zitten er in oude koloniale gebouwen. Het eten is er ook heel goedkoop, alcohol is duurder. De volgende dag ben ik naar Fort Cornwallis gelopen welke door de Engelsen is gebouwd en later de stad wat verkend. Op maandag de bus naar Penang Hill op 821 meter hoogte genomen. Je kunt een treintje nemen om de berg op te gaan. Doordat het begon te regenen en het mistig was kon je niet verder zien dan 50 meter, maar het was wel fijn dat het wat frisser was. Van de heuvel ben ik omlaag gelopen en beneden heb je de botanical gardens met mooie tuinen, bomen en planten.

Op dinsdag was m'n verjaardag en die dag heb ik de bus naar Batu Feringghi genomen. Dit strand is minder spectaculair dan die in Thailand, voor mooie stranden in Maleisie kun je denk ik beter naar Langkawi of de Perhentians, maar daar ga ik niet heen. Omdat er een waarschuwingsbordje stond voor kwallen heb ik lekker bij het zwembad van het Hardrock Hotel gezeten. Na een aantal uur kwamen ze wel vragen of ik wel gast was, het bleek dat iedereen behalve ik op een paarse handdoek van het hotel lag. Die avond even met thuis geskyped en later nog bavaria gedronken met wat andere Nederlanders. De laatste keer dat ik ergens bavaria gezien heb was in Listvyanka, half september. Mijn verjaardag zorgde thuis ook voor vreugde, want ik zag dat het de eerste zomerse dag was. Iedereen ook nog bedankt voor alle e-mails.

Op woensdag heb ik de bus naar de Cameron Highlands genomen. Deze reis zou eigenlijk 5 uur moeten duren, maar door een ongeluk deden we iets langer over. Ik was er eigenlijk al bang voor: 27 is een gevaarlijke leeftijd, kijk maar op deze lijst: http://nl.wikipedia.org/wiki/27_club

Het gebeurde tussen Epoh en Tanah Rata in de bergen. In een bocht pakte een auto de buitenbocht en reed op de bus in. Ik zag het al aankomen en je hoopt maar dat de klap niet te hard is. Dit viel reuze mee, niet harder dan een botsing in de botsauto's op de kermis. Met een bus win je gelukkig meestal wel van een auto. De automobolist had een dik oog en z'n wenkbrauw lag open. Even later kwam de politie, de brandweer, de ambulance en gelukkig ook een nieuwe bus. Het was al donker toen we in Tanah Rata aankwamen. De volgende dag samen met de Duitser Julian waar ik een paar dagen mee ben opgetrokken een lokale bus naar een theeplantage genomen waar ze BOH-thee maken. Doordat het zo hoog ligt is het op de Cameron Highlands iets frisser en ze hebben vooral theeplantages en aarbeien. Je kunt ook een dagtour boeken waar je onder andere werelds grootste bloem ziet, maar dit hebben we niet gedaan. Voor 17,50 euro geloof ik die bloem verder wel. Na de theeplantage verder nog een vlinder- en insectentuin en een aardbeienkwekerij gezien.

De volgende dag gingen we naar het oerwoud van Taman Negara, blijkbaar is dit het oudste tropische regenwoud ter wereld. Het was 3 uur met de bus naar Kuala Tembeling, daarna bijna 3 uur wachten en vervolgens weer bijna 3 uur op een mooie boottocht naar Kuala Tahan. De eerste nacht een avondwandeling gegaan onder leiding van een gids. Hoewel er tijgers leven laten wilde beesten zich niet zien. We hebben dus alleen insecten gezien. Ons hostel was niet alles en 's nachts kriebelde het een beetje. De Duitser en ik zaten ook onder de rode bulten, eerst dachten we aan muggen, maar waarschijnlijk waren het bedbugs. De volgende ochtend zijn we naar de Canopy walkway gewandeld. Dit is een touwbrug op 45 meter hoogte waarbij je van boom tot boom loopt. Hierna de heuvel Bukit Teresek opgelopen en daarna weer naar beneden naar het dorpje. Gelunched en een matje en slaapzak gehuurd, want het plan was om in de jungle te gaan overnachten. Het was 3 kilometer wandelen naar onze hut, maar het klimaat hier is zo dat als je niks doet je al zweet. Wandelen in de jungle is dus zwaarder dan thuis. Onderweg zijn we nog naar een grot gelopen en die kon je ook gedeeltelijk in, maar je moest wel oppassen, want hij was al half ingestort. De Duitser durfde niet vanwege de vele vleermuizen. Ik had er nog nooit zo veel van dichtbij gezien en ze fladderen ook flink rond boven je hoofd. Gelukkig vlogen ze niet tegen me aan. Ik heb er ook enkele mooie foto's kunnen nemen. Even later kwamen we bij onze hut aan, waar 6 houten stapelbedden staan. Er sliepen ook nog 4 Amerikanen. Om 20.00 u gingen we maar naar bed, want het was donker en er was verder niks te doen. 's Nachts onweerde en regende het en regen trekt natuurlijk bloedzuigers aan.

In een recordtijd van 1 uur liepen we terug naar het dorp en daar lekker een douche genomen. Ik dacht geen last van bloedzuigers te hebben gehad, want je voelt ze niet en ik zag ze ook niet, maar na het douchen zag ik toch dat m'n enkel op 2 plaatsen bloedde. Hierna de bus naar Jerantut genomen, daar de bus naar Kuala Lumpur en daar via een ander busstation doorgereisd naar Melaka. Hier kwam ik dus afgelopen zondag aan. De stad is 750 jaar oud en nadat de Portugezen in 1511 de stad veroverden, deden de Nederlanders dit in 1641 en vervolgens de Engelsen in 1795. Je ziet dan ook nog veel Nederlandse overblijfselen in de stad. Het plein midden in de stad heet Town square, maar wordt ook wel Dutch square genoemd. Hier vind je het 'Stadhuys' en een voormalig Nederlands hervormde kerk. Als je de brug overgaat heb je Chinatown met in het weekend een avondmarkt. Het 'Stadhuys' is nu ingericht als een museum. Ik zag er zelfs informatie en een schilderij over een kunstenaar die in Loosbroek is geboren. Ik ken deze Gerard van den Oetelaar niet, maar hij woont dan ook in Weert sinds de jaren '70.

Maleisie is misschien niet heter dan Thailand, maar de luchtvochtigheid is hoger, wat je meer doet zweten. Over een paar dagen ga ik naar het eiland Tioman. Dan kan ik daar mooi enkele dagen aan het strand liggen, bijkomen van m'n jungle-avonturen. Ik heb nog geen tijd gehad om foto's te uploaden, maar dit komt nog op:
https://plus.google.com/photos/112558271479156679393/albums