1 oktober

1 oktober is een belangrijke feestdag in China. Vandaag is het 63 jaar geleden dat Mao Zedong de Volksrepubliek China stichtte. Mao won toen de burgeroorlog en de Kwomintang vluchtte naar Taiwan. De Volksrepubliek begon als een communistische staat, maar tegenwoordig is daar weinig meer van terug te vinden. Na de dood van Mao in 1976 voerde Deng Xiaoping hervormingen door en kwam de nadruk meer op economische groei te liggen. Veel arbeiders hebben deze week vrij en alle treinen en bussen zitten vol. Hotelkamers zijn gemiddeld 4 keer zo duur. Veel studenten hebben deze week vrij gevraagd en daarom gaat de school een week dicht. Ik heb deze week dus vakantie. Op 10 september was het lerarendag in China. Van de school kregen alle leraren een grote fruitmand. Daarnaast kreeg ik die dag m'n eerste loon uitbetaald, een goede dag dus. Ik heb maar meteen een fiets gekocht. Daarnaast was het gisteren Moonday of Mid autumnday of midherfstfeest. Zaterdag hadden we een barbecue op de school en we kregen ook mooncake als een cadeautje, wat deze dag veel gegeten wordt.

De afgelopen maand zijn er in Nederland verkiezingen geweest. In de Verenigde Staten volgen de verkiezingen later dit jaar. In China gaat dit allemaal wat makkelijker. Hier zijn geen verkiezingen. De mensen klagen vaak wel over corrupte politici, maar als je economie ieder jaar met ruim 8% groeit stap je hier wat makkelijker overheen. Hu Jintao is momenteel de leider van China maar wordt binnenkort vervangen door Xi Jinping. Op dinsdag de 11e las ik opeens op teletekst dat ie al 10 dagen niet meer gezien was in het openbaar. In China wisten ze echter van niks. Zelfs als je z'n naam intikte in de zoekmachine werden alle resultaten geblokkeerd. Wat er dan wel op tv te zien was? Het leger dat oefent en in paraatheid wordt gebracht en het conflict met Japan. Japan en China ruziën al een tijdje over de Senkaku (of Diaoyu in China) eilanden. We hebben 1 buitenlandse studente op school en zij komt uit Japan. Iedereen mag haar graag, maar als je over die eilanden begint zeggen de meeste studenten dat ze Japan haten en het liefste oorlog met ze willen. Het is onmogelijk om er op een normale manier met ze over te praten, dus de school zegt dat onderwerpen als politiek en religie maar beter vermeden kunnen worden. Dat doe ik dus maar. Feit is dat China helemaal geen oorlog nodig heeft om Japan op de knieën te krijgen. Als 1,4 miljard Chinezen stoppen met het kopen van Japanse artikelen dan bind Japan vanzelf in.

Later werd de Japanse ambassade in Beijing bestormd. In hoeverre dit geïnitieerd is door de Chinese overheid weet ik niet. Het fixeren op een gezamenlijke buitenlandse vijand is altijd al zeer handig gebleken om de aandacht van binnenlandse problemen af te leiden. Zie bijvoorbeeld wikipedia over de Falklandoorlog:
'In 1981 besloot de Argentijnse junta vanLeopoldo Galtieri gebruik te maken van nationalistische gevoelens en de Falklandeilanden te bezetten, om zo de aandacht af te leiden van interne problemen.'(..)premier Margaret Thatcher gebruikte de aanval om dezelfde redenen om het land te herenigen en en passant haar volgende verkiezingsoverwinning veilig te stellen.'  
Die binnenlandse problemen in China zijn bijvoorbeeld corrupte politici en een toekomstig president die 2 weken lang niet in de openbaarheid is gezien. Maar het is ook lastig om daar onafhankelijke informatie over te krijgen. In China werkt het namelijk net allemaal iets anders. Youtube werkt niet, ze hebben hier youku.com. Facebook werkt ook niet, maar meer dan 700 miljoen Chinezen zitten op qq. De meeste mensen gebruiken baidu als zoekmachine in plaats van google, hoewel google wel werkt (alleen bepaalde onderdelen zoals google plus zijn geblokkeerd). Taiwan is hier ook nog gewoon een onderdeel van China en ze kijken je raar aan als je ze uitlacht en zegt dat ze daar in de rest van de wereld toch anders over denken. In China hebben ze de sportwinkel Li Ning, waarvan het logo op dat van Nike lijkt en de slogan op Adidas: 'Anything is possible' in plaats van 'Impossible is nothing'. Ja, je moet er maar opkomen. Je bespaart zo wel een hoop geld aan marketing. In het weekend haal ik soms een broodje bij de Submarine, een exacte kopie van de subway. Maar het is wel handig, je hoeft de plaatjes maar aan te wijzen. Want Chinees leren doe ik nog niet. Ik heb er ook geen zin in om na een dag werken nog te gaan leren en ik heb ook niet het idee dat ik zeer veel vooruitgang zal boeken, ook al stop ik er een hoop tijd in. Maar misschien verandert dit nog wel als ik wat meer vrije tijd heb ik in de toekomst.